Keniareis blog dag 1 door Peter Kaemingk
Vertrek bij Oosterkerk
Vanaf 9 uur stroomde reizigers, familie en vrienden binnen op het grind voor de poorten van de Oosterkerk. Waar er was afgesproken om stipt 9.30 uur te gaan werd dat uiteindelijk 10 uur, maar dat ontdeed niets aan het warmhartige afscheid dat wij kregen.
Schiphol
Op Schiphol was er direct al werk aan de winkel, want daar werden wij afgezet bij het zogenaamde “kiss and ride” en was er dus haast om de koffers zo snel mogelijk op de kar te plaatsen en binnen de deuren te brengen van Nederlands grootste vliegveld. Waar er afscheid werd genomen door de laatste reizigers van familie en vrienden op Schiphol, waren er al wat problemen met de koffers. Enkelingen hadden hun koffers te zwaar ingepakt, waardoor er nog wat spullen moesten worden overgeplaatst van de ene naar de andere koffer. Na een soepele douane doorgang konden wij onze maagjes bevredigen op een manier die wij niet meer in Kenia zullen tegenkomen, oftewel de Mc Donalds. Ervaren Keniagangers als Jolande, hadden hun menu in de koffer meegenomen om er nog later van op de reis van te genieten. Na de Mc Donalds gingen wij naar de gate om het vliegtuig in te stappen.
De vlucht
KLM verrassende vooral mij met hun vernieuwde toestel en kon ik net als andere gebruik maken van het televisieschermpje. Hierdoor was het een aangename vlucht en stapte iedereen nog met volle moed het vliegtuig uit om over te stappen op Lagos.
Lagos
Hier begon het drama verhaal van de koffers. Waar ik mij al een beetje zorgen om maakte gebeurde. De koffers werden namelijk op de band gegooid in Lagos, waardoor de drie uur durende tussenstap qua tijd nodig bleek te zijn. Voordat wij bij de banden met de koffers konden komen, moesten wij door de douane heen. Dit was een groot gedoe, maar uiteindelijk lukte het, wel moesten wij hiervoor onze paspoorten aan iemand geven die ze daarna nog 2 uur in zijn handen hield. Voordat wij de koffers eenmaal hadden, waren wij zeker een uur verder en maakte sommige zich al zorgen of de vervolgvlucht wel zou worden gehaald. De helft vertrok al eerder met een paar koffertjes naar de incheckbalie, met de man die onze paspoorten had en de andere helft wist niet echt wat er moest worden gedaan. Het duurde dermate lang voordat de man met de paspoorten terug kwam, dat er naar alternatieven werden gezocht. Uiteindelijk bleek die moeite voor niets te zijn en vond de rest van de groep de man met de paspoorten, die ons vanaf toen naar de gate heeft gebracht. Na een vertraging van ongeveer een uur konden we eindelijk de reis voortzetten naar Kenia. Bij de vlucht zetten ik een afspeellijst van mijn favoriete, tevens naamgenoot, Russische componist op en was ik zo inslaap.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Keniareis blog dag 2 door Rob Bode
Op de airport van Lagos bleek de 3 uur die we hadden voor de overstap maar net genoeg om ons vliegtuig naar Nairobi te halen. Want we moesten onverwachts onze eigen koffers naar het volgende vliegtuig brengen. Na een vlucht waarin in iedereen heeft geslapen kwamen we ongeveer om 7:30 op Nairobi.
Al onze koffers weer verzamelen, en dan opzoek naar Timothy onze bus chauffeur die samen met zijn maat Johnson alle koffers op het dak van de bus hadden vastgebonden begon de reis naar Nyamira. In de ochtend ging iedereen verder slapen in de bus. Toen iedereen rond 10;00 opgewekt was konden we allemaal zien hoe mooi de natuur in Kenia eigenlijk is. Alle kinderen zwaaide onze bus na. De oudere mensen keken vooral verbaasd bij het zien van al onze blonde dames.
Toen we aankwamen bij het weeshuis stonden alle kinderen ons op te wachten ze hadden volgens Katinka 3 kwartier staan wachten op onze aankomst. Eenmaal uit de bus begonnen ze ons vrolijk toe te zingen met christelijke liederen. Na het eten, gingen we naar een dansfeestje. Dit bleek meer een les voor ons te zijn dan een les voor zij. Na het dansfeestje waren de meesten uitgeput en gingen we na een potje pesten ons holletje in, om uit te rusten voor de volgende dag.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Keniareis blog dag 3 door Anna Vos
Zondag 10 juli, onze eerste volle dag in Kenia en in het weeshuis! En na 2 dagen veel reizen hadden we wel zin om wat te gaan doen.
We zaten vandaag om 8 uur aan een lekker ontbijtje met eitjes, avocado, toast en een overvloed aan potjes pindakaas en pakken hagelslag. Na het eten en opruimen gingen we naar de kerkdienst op het terrein. Dit was natuurlijk een hele andere kerkdienst dan wij gewend zijn in Nederland. Het liep ten eerste natuurlijk wat chaotischer, en er was ook veel meer zang en een veel kortere preek. Het was mooi te zien dat juist alle kinderen bijdroegen aan de kerkdienst. Want bij elk nummer kwamen er een paar andere kinderen naar voren om hun lof prijs lied te zingen, super leuk om te zien! En er werd ook van ons verwacht dat wij wat zongen, dus wij hebben onze mooie medley van who’s the king of the jungle, kumbaya, and deep as the sea etc. gezongen en Jeroen had nog een stukje bijbel tekst voorgelezen. En daarna was het tea time!
Na wat thee en kaartspelletjes gingen we wat actiever doen, wij gingen namelijk lekker voetballen en volleyballen met de kinderen en het personeel van het weeshuis. We hebben en erg intense volleybal match tegen het personeel! Die na de lunch werd vervolgd. Ook konden de kinderen voor het eerst in de speeltuin die op het terrein was aangelegd, dus was erg leuk te zien hoe alle kinderen super enthousiast op alle apparatuur aan het klimmen waren. Ze propte zich echt met zijn achten op de glijbaan!
Daarna was het tijd om te lunchen. De lunch van vandaag was rijst met bonen, en het klinkt misschien niet zo smakelijk, maar de meesten vonden het toch best lekker, en ik ook! Nadat de lunch was gezakt, was het tijd voor de spelletjesmiddag die was georganiseerd door de helft van de groep. Alle kinderen werden opgedeeld in teams en die konden zich omstebeurt loslaten op voetbal, stoelendansen, voetbal en nog veel meer. Ook was er een schmink brigade, die alle kindjes schminkte tot aapjes, vlindertjes en spidermans.
Daarna was het tijd voor de kinderen om avond te eten, en ging wij ook terug naar onze huisje. Daar hebben we allemaal lekker wat kaartspelletjes gespeeld en sommige mensen hebben even gedoucht, totdat de koks van vandaag (Peter, Christiaan R & Christiaan S) bordjes met spaghetti serveerde.
Na het eten hadden we allemaal wat tijd voor onszelf, en hebben ons nog vermaakt met wat spelletjes en geklets. En dat was dag 3!
………………………………………………………………………………………………..
Keniareis blog dag 4 door Christiaan Roos
Maandag 11 juli, vandaag is de dag dat we aan de slag moeten in het weeshuis van Nyamira.
We zijn de dag begonnen met het gebruikelijke ontbijt van toastjes met beleg. Tijdens het ontbijt werd er besproken wat er die dag gedaan moet worden. Allereerst worden er groepjes van 3 gemaakt die op outreach gaan die dag. Er zouden vandaag 2 groepjes op pad gaan, in de ochtend en on de middag. Met de rest van de groep werd doorgenomen wat er allemaal moest gebeuren die dag in het weeshuis.
Voordat we weg gingen om verschillende families te bezoeken hebben we voedselpakketten samengesteld die bestaan uit een paar zakjes met rijst, bonen, suiker en meel. Ook gingen er blokken zeep en potjes wasmiddel mee om aan de families te schenken. Om 10 uur ging het eerste groepje op pad die bestond uit Bram, Rik en ik samen met Jeroen. We gingen met de pick-up van het weeshuis langs vier verschillende families om daar te kijken hoe zij leven en overleven en naar de verhalen te luisteren die zij te vertellen hadden. De wijze waarop deze mensen leven is aangrijpend om te zien. De meeste hebben geen werk en leven van de dieren en landbouw die zij daar hebben.
In de middag is het groepje bestaande uit Renske, Marel en Anke samen met Greetje op pad geweest.
Voor de mensen die niet op outreach waren was het werken geblazen. Er moest worden gewerkt aan een nieuw toiletgebouw en de speeltuin die twee dagen ervoor geplaatst was moet worden geschilderd
Na een lange dag werken en op pad te zijn geweest hebben we lekker pannenkoeken gegeten die door Liselot klaar gemaakt waren. Na het eten zijn degene die nog niet ziek waren nog even met de kinderen naar het speelveld achter het weeshuis gegaan hebben daar nog even de kinderen bezig gehouden.
In de avond hebben we nog even gezellig spelletjes gedaan en zijn daarna relatief vroeg naar bed gegaan.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Keniareis blog dag 5 door Karlijn Proost
De afgelopen 2 dagen waren een beetje chaotisch. Op de heenreis in de bus hadden we al een zieke, zondag op maandag nacht begon het met twee mensen en die ochtend begon het pas echt. De een na de ander begon zich niet lekker te voelen. Het begint met buikpijn, misselijkheid en tot overgeven en diarree aan toe, maar na een dag en een lekkere nacht slapen gaat het met de meeste weer goed. Het virus komt uit Nederland, daar zijn we wel achter gekomen. De eerste zieke had het virus van een vriendin gekregen en meegenomen naar Kenia.
Nu over vandaag
Vanochtend ging het al een stuk beter met iedereen. De zieken van de dag ervoor konden nu de heerlijke pannenkoeken van Liselot proeven. Toen de taken waren verdeeld en het dagprogramma was doorgenomen gingen we aan de slag. Jolande deed de boodschappen, een groep ging de muur en het hek schilderen en een deel ging nog werken aan het sanitair. Ikzelf maakte een monument voor een hoofdsponsor die vorige maand is overleden.
’S Middags stond er rijst met bonen op het menu, maar aangezien iedereen nog een beetje buikpijn hadden, aten de meeste mensen noedels. Een aantal meiden, waaronder ik, hebben na de lunch nog geslapen. Een aantal gingen weer schilderen en een aantal gingen de koffers uitpakken. Bij koffers uitpakken kijk je wat er hier in het weeshuis blijft en wat we meenemen naar de high school van ons volgende adresßß.
Bram heeft vanavond gekookt. Nasi! Erg lekker! Het stroom was uitgevallen, dus het was een romantisch etentje met kaarslicht. Het afwassen was wel wat lastiger toen. Met telefoons en zaklampen op allerlei plaatsen en water koken op het gas is het na veel moeite gelukt. Nu het zo donker is, is het een perfect moment voor weerwolven. We zitten in een grote kring buiten op het gras en Peter verteld op een fantastische manier het verhaal. Hilarisch!
Sssssssttt…..
Ymke is morgen jarig en overal zijn er geheimen afspraken en regel dingen aan de gang. Cadeautje hier, vlaggetjes daar. Ik ben zo benieuwd wat ze er van gaat vinden!!!
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Keniareis blog dag 6 door Ymke Rus
Jaa, het is mijn 18e verjaardag! Een andere verjaardag dan normaal maar zeker niet minder leuk. Er werd lief precies om 12 uur voor me gezonden, de tent was ‘ s ochtends erg mooi versierd, er was een extra lekker ontbijt en er stonden zelfs een paar cadeautjes. Maar niet alleen ik was jarig, ook de moeder van Naomi, Diana was jarig. Namens de groep en Naomi, helaas was haar beltegoed op, gefeliciteerd!
Na het ontbijt gingen er weer een paar op Outreach en de rest ging een kijkje nemen bij de school. We werden warm verwelkomt door de Headmaster en we mochten in elke klas een kijkje nemen. Het schoolsysteem in Kenia zit een beetje anders in elkaar. Zij hebben babyclass, nursery en pre-unit voor de klasse 1 t/m 8 zitten en babyclass begint dan rond de leeftijd van 4. Daarnaast is het lessysteem ook een beetje anders. Het was erg interessant om te zien. Elke keer als je een klas binnen kwam gingen ze voor je staan en dreunde ze tegelijkertijd verschillende zinnetjes of liedjes op. Na de school liepen we even door naar het stuk land wat van Blessed Generation is. Hier verbouwen ze onder andere zoete aardappels en gras voor de koeien.
’s Middags moesten we weer hard aan het werk. Het hek moest afgeschilderd worden en ook moesten de kleren verder uitgezocht worden. Het hek schilderen eindigen uiteindelijk in een voetbal wedstrijd tegen de kinderen die net klaar waren met school. Uiteindelijk is alles toch netjes helemaal geschilderd en konden we met zijn alle naar het speelveld om verder te voetballen of te volleyballen met de kinderen. Het werd helaas snel donker en de bal was rond half 8 al niet meer goed te zien, al miste ik het laatste kwartier al ballen omdat ik het niet meer zag.
Na het sporten, hadden we een afscheidsdienst achtig met alle kinderen. De kinderen zongen liedjes en Katinka & Jeroen hadden een klein dingetje over liefde voorbereid. Wij moesten allemaal 1 naam opnoemen wat voor sommige nog wel lastig was. Daarna deelde we aan elk kind een tasje uit, zodat ze daarin hun boeken voor school konden dragen, en een bellenblaas. Hierna kreeg ik voor mijn verjaardag een verrassing. Volgens de traditie wordt de jarige met water ondergegooid, dus nadat Katinka de eerste beker water over mij heen had gegoten werd ik van alle kanten aangevallen met water. Hierna wilde alle kinderen ons allemaal een knuffel geven en sommige hadden zelfs een briefje gemaakt. Het is raar om te bedenken dat je die kindjes misschien nooit meer ziet maar onze groep waarschijnlijk altijd nog zullen herinneren.
Hierna konden we eindelijk avondeten, wat er bij iedereen wel goed inging omdat het langzaam al half 10 was. Gelukkig geen rijst met bonen mar gewoon lekkere pittige pasta. Zelf was ik kapot na deze dag dus lag wat eerder in bed maar de meesten gingen nog lekker weerwolven tot 2. Wat misschien niet de slimste keuze was want de volgende ochtend was de planning om, om half 7 aan het ontbijt te zitten.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Keniareis blog dag 7 door Marel van Donkelaar
Vandaag was het voor ons helaas weer tijd om de leuke kinderen en de geweldige staf te gaan verlaten na het mooie afscheid gister, maar gelukkig hebben we de foto’s, herinneringen en brieven nog. We gingen door op safari!
Ondanks het vroege opstaan, de ochtendhumeuren en dat we iets later vertrokken dan de planning was is de reis prima verlopen. De laatste 100 km moesten we rijden op een heel hobbelig zandpad, maar als je je ogen sloot kon je het ook ervaren als een soort van massage. Met de heerlijke hitjes van Peter, het mooie uitzicht, zoals zebra’s, gazellen, struisvogel en een koeienmarkt, en dat er zelfs een stuk aan de weg was gewerkt, voor hoever dat kan op een zandpad, was dit ook prima te doen. We kregen op het laatst zelfs gezelschap van een paar rijke Indiërs in onze grote bus aangezien ze een klapband hadden, dus dat was lekker knus.
Op de laatste 30 km kwamen we er ook nog achter dat de dieseltank lekte aangezien we een heel lang spoor achterlieten. Met wat schilderstape leek dat probleem ook weer opgelost te zijn, maar helaas hield dit niet lang. Na het twee keer geprobeerd te hebben werd er besloten om maar zo hard mogelijk door te rijden en kijken hoe ver we kwamen, maar gelukkig hebben we het gered.
Iets later dan verwacht kwamen we aan in onze lodges en het was ontzettend mooi. We hadden eindelijk weer een wc die automatisch doortrok en stromend water in de douche! De bedden lagen ook heerlijk en de hagedissen in de tent kon je makkelijk vangen, waarna Rik, onze dierenkenner, ons precies kon vertellen wat voor soort het is en de verdere details over dit dier. Het was echt een typisch geval van glamping.
Ze zijn hier ook super gastvrij want we konden doordat we zo laat aan kwamen zelfs om half 6 nog lunchen en het was ook heel erg lekker. Na allemaal gedoucht te hebben, voor sommige de eerste keer deze vakantie, hebben we nog lekker gegeten en daarna gezellig met z’n allen rond het kampvuur gezeten met een echte Tusker erbij.
Voor de wilde bavianen die in ons kamp rondliepen hoefde je ook niet bang te zijn aangezien we heel veel bewakers hadden met speren en ook waakhonden die het allemaal geen probleem vonden om ons naar onze tent te brengen. Ook al schrok je soms wel een beetje als je ze tegen kwam in de nacht aangezien ze een beetje wegvallen tegen de duisternis en het enige wat je dan ziet is die vlijmscherpe speer. Zo slapen midden tussen de schreeuwende apen en andere dieren is ook weer een nieuwe ervaring erbij.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Keniareis blog dag 8 door Roelant Kooi
De dag van de safari!
De dag begon redelijk vroeg, om half zeven aan het ontbijt.
Peter en Christiaan hadden hier helaas enige moeite mee en kwamen een half uur later omdat ze een zware dag gehad hadden.
Uiteindelijk zaten we allemaal om half acht in de bus.
De gesprekken gingen snel en er ontstond eerst een discussie over hoe het zat tussen de verschillende soorten, met de conclusie van de biologen dat een soort een dier is dat vruchtbare dieren kan baren. Daarna werd ook gelijk duidelijk hoe sommige mensen over dieren dachten vroeger, bijvoorbeeld dat een leeuw en een tijger samen voortplanten en niet totaal verschillende soorten zijn. Voordat we het park daadwerkelijk in gingen zagen we de speciale cactusboom dat verbazing bij iedereen op wekte.
Toen we na tien minuten rijden bij de poort aankwamen moesten we eigenlijk allemaal onze paspoorten laten zien maar iedereen had deze natuurlijk expres thuis gelaten. Nadat Jolande weg was met ongeveer de helft van de paspoorten en na 5 minuten terug kwam was het duidelijk dat ze ons wel vertrouwden en konden we makkelijk naar binnen. Nu begon de safari daadwerkelijk.
Als eerst zagen we een kudde zebra’s waarvan er eentje op de weg stond en rob de grap maakte dit is nou echt een zebrapad.
We zagen veel dieren en Rik gaf ons daar informatie over als dat nodig was, deze jongen weet daadwerkelijk alles over dieren!
Nadat we anderhalf uur gereden hadden deden we een tussenstop op een berg waar kleine vliegtuigen opstegen en landen wat een waanzinnig beeld gaf. Toen we daarna weer wegreden en nog geen vijf minuten onderweg waren zagen we een leeuwen die of net gepaard hadden of nog moesten paren. Na nog veel rijden en nadat we veel dieren gezien hadden kwamen we bij de volgende stop aan hier stond een steen met TK op wat blijkbaar de grens tussen Tanzania en Kenia betekende. Het land werd gescheiden door een rivier waar 2 grote kuddes met enorme nijlpaarden lagen, Rik gaf de informatie dat deze dieren planteneters waren eigenlijk geen vijanden had. Aangezien nijlpaarden een van de meest gevaarlijke dieren zijn die mensen zouden kunnen doden ging er een man mee met een aardig groot geweer. We liepen langs de rivier en hier zagen we een nijlveraan en een hagedis met blauw en rood, maar ook nog familie van de kleine diertjes genaamd magoesten een soort van stokstaartjes die iedereen super schattig vond. Langs de rivier zagen we ook nog enkele krokodillen waarvan er een net een gnoe had gepakt. Na een kwartier lopen gingen we eindelijk lunchen, iedereen had een lunchpakket met een rode appel die volgens Peter leek op de appel van sneeuwwitje en verder nog 2 raps en een zakje chips met aparte smaken zoals …. En ook zakjes chips waarin de oude bekende tolletjes in zaten en als drinken mangosap met extra veel suiker, zoete troep dus. Na de lunch vertrokken we weer maar iedereen was moe aangezien het al bijna 3 uur was en iedereen ongeveer al 9 uur wakker was. Dus een paar fanatieke strijders bleven wakker maar de rest probeerde te slapen, maar niet echt met succes op een hobbelige weg. Op het laatst zagen we nog een cheetah die rustig in het gras lag. De weg terug was heel erg hobbelig en we hoopten allemaal dat de bus het zou houden.
We hadden veel kuddes gezien maar op het laatst zagen we echt een enorme groep gnoes waarschijnlijk wel een stuk of drieduizend, ongelofelijk mooi! We hebben dus helaas niet de big five helemaal gezien maar de olifanten giraffen leeuwen en andere dieren waren voor ons wel genoeg. We gingen dus terug met een goed gevoel. Onze chauffeur, genaamd Johnson, had voor nog een rondleiding geregeld bij de Masai een stam dicht bij ons verblijf. Eerst deden de mannen een speciale dans voor ons, met rondjes lopen en veel hard gehijg, best wel apart. Daarna gingen we naar binnen waar de vrouwen een lied zongen voor bij een trouwerij. Daarna gingen we de huisjes in die blijkbaar door de vrouwen gebouwd werden terwijl de mannen of op leeuwen jacht gingen of keken of er nog vee was dat ze konden vangen. De masai heeft een hele rare cultuur waar ze bloed drinken en jongens van dertien voor twee maanden moesten survivalen in de open wereld zonder enig materiaal en wanneer ze twintig jaar oud waren moesten ze op zoek naar een leeuw en deze doden en het hoofd mee terug meenemen, daarna waren ze echte volwassen mannen geworden.
Na de rondleiding gingen we terug naar ons verblijf en daar ging iedereen eerst even slapen. Om half negen kregen we weer een goed buffet, waarna ook het bier weer geopend werd. Het werd voor sommige een late avond. Maar het was in ieder geval voor iedereen een mooie dag.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Kenia Blog dag 9 door Joekie Kaemingk
De dag begon al vroeg kwart over 7 moesten we ontbijten. Omdat we al op tijd moesten vertrekken omdat we een reis van 300 km op de boeg hadden en we wilde niet al te laat aan komen in Ruiru.
Na het ontbijt zaten we allemaal rond half negen in de bus. Mensen waren best wel moe want we hadden die avond ervoor bij het kampvuur marshmallows geroosterd, raadsels opgelost en spelletjes gespeeld. Het was super leuk! Dus de eerste 2 uur van de busreis heeft de meerderheid geslapen. Langzaam werden de meesten mensen wakker en we hadden wat leuke gesprekken en luisterde naar muziek.
Voor de duidelijkheid de bus waar we mee reizen is het altijd best spannend of we onze eindbestemming kunnen bereiken zonder onderweg te stoppen om de bus te repareren. En ja hoor na een tijdje rijden zat de bus weer een keer vast in een kuil. Wij moesten er weer allemaal uit totdat de bus uit de kuil was. Toen zaten we weer lekker in de bus en de reis ging door maar toen kwam het volgende technische probleem.. 2 lekke banden!! We moesten allemaal langs de weg staan voor minimaal 1½ uur. Het voelde een stuk langer omdat het super warm was en er was geen schaduw om te schuilen voor de brandende zon.
2 lekken banden 1 vervangen 1 lekken band door gereden en daarna hebben we door gereden naar plaats daar hadden we lunch en werd de 2e lekke band vervangen
……………………………………….
Kenia Blog dag 10 Door: Anke Dijkstra
Ruiru dag 1:
We mochten vandaag (eindelijk) uitslapen. Het ontbijt begon om half 9 waarna we om half 10 naar de kerkdienst van Blessed Generation High School zouden gaan. Het opstaan ging bij iedereen redelijk goed behalve bij Peter. Dit was niet erg omdat Peter de preek ging doen namens de groep dus die moest zich mentaal voorbereiden.
Na een lekker ontbijt met voor de verandering ook bruin brood, gingen we op weg naar de kerkdienst die door de studenten was neer gezet. Toen we aankwamen rond 09:45, en iedereen dacht dat we een kwartier van te voren aanwezig waren, bleek dat de dienst eigenlijk om 9 uur zou beginnen. De studenten hadden dus 45 minuten op ons zitten wachten. We voelden ons daar best schuldig over aangezien ze gistermiddag ook op ons hadden gewacht vanaf een uur of 3. We kwamen alleen pas rond 8 uur aan. De studenten hebben dus lang op ons gewacht. De kerkdienst was een groot succes Bless The Lord en Groot Is Hij door Jeroen, Anna, Anke, Naomi, Ymke en Liselot, de liedjesmedley van ons allemaal en natuurlijk de preek van Peter over dat geld niet belangrijk is en dat je pas echt gelukkig bent met liefde en vriendschap.
De studenten hadden nog 5 optredens voor ons georganiseerd. Aangezien de studenten zo lang op ons hadden gewacht wilden ze eerst de tea break. De optredens waren erg goed vier liedjes twee door de jongens, één door alle meisjes en het Blessed Generation lied door 4 meisjes.
Na de optredens was het tijd voor de lunch. En suprise, suprise het was weer eens rijst met bonen en aardappels. Iedereen is wel een beetje klaar met deze lunch vorm en we zijn volop aan het fantaseren over broodjes carpaccio, spareribs en snackbar maaltijden. Ouders wees gewaarschuwd voor als we terug komen!
Na de lunch begon de sportmiddag met voetbal, volleybal en trefbal. Het was best moeilijk om alle studenten te verzamelen omdat ze overal en nergens zaten. Toen dat eindelijk geluk was konden we beginnen. Iedereen heeft heel erg van de middag genoten en toen alle spellen klaar waren zijn we nog langer door gegaan. Tijdens het tweede potje volleybal begonnen een paar van de vrouwelijke studenten elkaars haar in te vlechten. Daar was voor een paar meiden uit onze groep veel belangstelling voor en de studenten hebben toen ook de haren van Katinka, Anke, Anna en Greetje ingevochten. De studenten zeiden dat het geen pijn deed maar niets is minder waar!
Na de middag lekker in het guesthouse gezeten en een heerlijke maaltijd van Peter, Christiaan S, Bram en wat snij hulp van Greetje. Nu is de afwas net gedaan en is iedereen zich aan het klaar maken voor een potje weerwolven.
Kortom een top dag in Ruiru!
Kenia blog dag 11
Ruiru dag 2
We begonnen vandaag om 8 uur met het ontbijt, maar zo als altijd waren er een aantal niet. We gingen om 10 uur naar de high school om het muziek lokaal te verven bij de tae, maar we moesten het eerst allemaal schuren en we moesten het plafon schuren en de muren. Toen we dat allemaal hadden geschuurd moesten we het stof opruimen, een aardig werkje dus. Toen we het plafon begonnen te verven liet het ook weer heel snel los. Maar het andere deel van het lokaal hoefden we niet te schuren maar we moesten het wel verven en dat liet gelukkig niet los. bij het lokaal op knappen hebben we ook een paar ramen er uit gehaald. Verder hebben we nog alle spijkers er uit gehaald en tussen door werden er boodschappen gedaan door Anke, Liselot en Jolande. Toen ze bij de postkantoor aan kwamen met 250 kaarten schrok de vrouw van het grote aantal. Morgen gaan we weer veder met op knappen. Naast het opknappen van het lokaal werd er buiten op de muur van de kerk de 10 geboden geverfd door Greetje en Karlijn. Daarna gingen we volleyballen met alle jongeren maar na het eerste potje gingen er al een paar weg en ging de rest tegen de Kenianen volleyballen. Toen de jongeren terug gingen waren ze in de keuken al bezig met het deeg voor het wraps te maken, Greetje was met de guacamole bezig en Katinka was samen met Anke en Karlijn de wraps in de pan aan het bakken. Een goed team dus. Gelukkig vond iedereen het ook nog eens lekker. Bovendien had niemand meer zin in rijst. Na het eten lag christiaan s uitgeteld op de bak terwijl de rest fanatiek aan het rummikubb en padvinderen was. Kortom een prima dag behalve dat bijna al het water op is in het huis, maar dat komt vast wel goed. Morgen is er weer een nieuwe dag. Hopelijk schijnt de zon wat meer. Fijne avond en slaap lekker.
Kenia blog dag 12 Door Renske Bakker
We begonnen de dag vandaag weer met het ontbijt om 8 uur met standaard toast, maar deze keer ook met een heerlijke fruitsalade gemaakt door de lieftallige Liselot. Niet iedereen was natuurlijk op tijd, want dat is kenmerkend van deze groep. Na het ontbijt ging iedereen zich klaarmaken voor het klussen en vertrokken we natuurlijk later dan gepland. Om half 10 liepen we met bijna iedereen richting de high school. Ondertussen vertrokken Jolande, Peter, Christiaan S. en Roelant al met de auto om boodschappen te doen voor onder andere het avond eten.
Op de high school begonnen we met het plafond verder schilderen, de afgebladderde verf er voor de zoveelste keer af te halen en opnieuw over te verven. Ook hebben we de muren geschilderd helemaal geschilderd. Tussendoor hadden we tea time gehad met heerlijke koekjes, drop en winegums. Daarna natuurlijk weer verder geschilderd en geklust tot de lunch. Dit was weer dag 10 met bonen en rijst die iedereens neus wel uitkomt ondertussen, maar gelukkig kregen we er vandaag ook heerlijke ananas bij en werden we zelfs heel lief bediend door de kinderen van Ria en Fester, die water en chocomelk haalde voor ons. Na de lunch ging een deel van de groep weer verder met het plafond en de muren schilderen en een deel ging buiten meubels schuren en verven. De groep in het aankomende muzieklokaal had nog een lange discussie of de spijlen in de ramen nou wel of niet rood moesten en wat nou mooier was, maar ik weet zeker dat beide uiteindelijk erg mooi zou worden. De keus is uiteindelijk rood geworden. Het lokaal ziet er al erg mooi uit en het verschil is erg groot met hoe we begonnen.
Na al het klussen werd er natuurlijk nog een potje volleybal gespeeld, waarvan er toch wel een paar stopte na een potje door vermoeidheid van het harde werk. Degene die wel nog bleven deden nog een potje tegen de Kenianen en toen is het onmogelijke gebeurd: The Dutchies won!! #trots. Ondertussen werd er lekker gedoucht en spelletjes gespeeld in het huis. Er is ook heerlijk gekookt door Peter, Christiaan S, Jolande, Katinka en een beetje hulp van Roelant. We aten pasta met een hele lekkere saus met onder andere kip erin. Ook kreeg iedereen nog een goede kippenpoot erbij. Om de overige 2 kippenpoten was er nog een hevige strijd tijdens de loting. Vervolgens was het de beurt van Christiaan R, Ymke en ik om de afwas te doen, gelukkig met de goede hitjes van Ymke Rus. Na de afwas was het tijd voor spelletjes en deze blog. Morgen gaan we lekker varen en naar de markt voor onder andere souvenirtjes, maar nu is het weer tijd voor een paar potjes fanatiek weerwolven.
Doeiiii!
Kenia blog dag 13 door Rik Willigenburg
Vandaag waren we ’s ochtends vroeg om 06:30 (ik had me verslapen, ik was een kwartier te laat) ontbijten, waarna we met de bus vertrokken naar Lake Naivasha, om daar vervolgens een bootsafari te nemen door de Afrikaanse wildernis.
En wat zagen we veel wildleven: nijlpaarden, waterbokken, gnoes/wildebeesten, massai-giraffes, gewone zebra’s, Grants gazelles, Thomsons gazelles en groene meerkatten. En dat waren dan alleen de zoogdieren! Vissen, reptielen en amfibieën zagen we weliswaar niet, maar het krioelde daar van de vogelsoorten! Maraboes, koereigers, heilige ibissen, zwarte ibissen, nijlganzen, lepelaars, nimmerzatten (zoek maar op), ijsvogels, witte pelikanen, aalscholvers en natuurlijk de majestueuze Afrikaanse visarend. Aan het eind van de tour stopten we aan een oever waar we aan de voeten van massai-giraffes (letterlijk) stonden. Niet ver hier vandaan vond Bram een schedel van een gnoe (de schedel is er nog steeds, ik kijk er nu naar op de eettafel). Hierna liepen we nog een stuk door de Afrikaanse savanne door de gnoes, zebra’s en gazelles, voor we met de boot terugvoerden. Hier werden we opgewacht door een kameel, die sommigen van ons (waaronder ik, ik kon niet laten!) de kameel aaiden. Achteraf hadden ze nog gezegd om de kameel niet te aaien.
De lunch was voor ons geregeld in het luxe Lake Naivasha Resort, waarbij het buffet werd gepresenteerd bij het buitenzwembad. Het buffet bestond voornamelijk uit champignonsoep, brood, pasta, kip, bouillonvlees, aardappelen, rijst (bah!) en fruit.
Na de lunch vertrokken we naar een markt, die gepositioneerd was aan de rand van een afgrond vlakbij The Great Rift Valley. Hier kregen we ons zakgeld in Keniaanse schillingen (€1,- = ongeveer 110 KSH). Op de markt gingen we souvenirs kopen en probeerden natuurlijk zo laag mogelijke bedragen af te dingen. Zo heb ik bijvoorbeeld iets voor 300 KSH gekregen, terwijl de vraagprijs 1500 KSH was. De verkopers konden erg moeilijk zijn als je hun shop nadert. Ze proberen dan op verschillende mogelijkheden je producten aan te smeren die vier keer de “goede” prijs was. Ik heb in ieder geval een aantal souvenirs gekocht voor het thuisfront.
Een grote verrassing wachtte ons toen we echte pizza’s gingen eten in een rijke winkelhal bij Nairobi (bij PizzaInn, ik nam een Pepperoni Plus Medium). In dezelfde winkelhal werd ook een groot aantal aan alcoholische dranken ingekocht. Deze fantastische reis werd afgesloten door gezamenlijk liedjes (waaronder andere The Yellow Submarine) te zingen in de bus waarna Johnson (de chauffeur) werd bedankt. Nu zijn we aangekomen bij het punt dat voor mij toen tegenwoordige tijd was. Ik zit hier nu aan de tafel met een mok cola in mijn hand en het plan om te gaan douchen. Ik hoop dat Rob geen alcohol in mijn cola heeft gedaan, hij heeft namelijk mijn cola ingeschonken…
21 juli ’16 – Naomi van der Werf
Het was weer een vroege ochtend, weer 8 uur ontbijt. Na het ontbijt gingen we weer op weg naar de high school, tijd om het lokaal helemaal af te maken en de laatste paar van de 10 geboden op de muur te schrijven, dit werd door Greetje en Liselot gedaan.
Karlijn en Joekie begonnen met het schetsen van de tekeningen en teksten die in het lokaal werden geschilderd. ‘’ If you’re happy and you know it clap your hands ‘’ werd op het schoolbord geschreven en daarna overgeverfd. Er werden dansende poppetjes onder gemaakt die uiteindelijk vrolijke kleurtjes kregen. Op het schoolbord staan onze handen afgedrukt in verschillende vrolijke kleurtjes. Sommige mensen konden het niet laten om ook anderen met hun beschilderde handen te bestempelen.
Het was dus een gezellige kliederboel; er was niemand te vinden zonder verf op zijn of haar armen en/of gezicht en in het haar.
Je hoorde niemand klagen en iedereen was vrolijk en hard aan het werk, er werd ook weer vrolijk gespeeld met de kinderen van Ria en Vester.
Liselot en ik zijn tijdens de etenspauze in de ‘’kerk’’ nog even wezen zingen en pianospelen, uiteindelijk stonden er rond de 30 mensen om ons heen, maar helaas moest er weer les worden gegeven en gingen wij weer aan het werk.
We gingen verder met de meubels opschuren en schilderen zodat wanneer de vloer klaar is deze meteen in het lokaal kunnen worden gezet. Hierna is het dan alleen nog maar een kwestie van de laatste paar muzieknootjes op de muur maken en klaar is Kees.
Na het klussen werd er zoals bijna elke dag weer gezellig een potje volleybal gespeeld, wat altijd eerst begint met alleen een paar van onze groep en eindigt als een potje Nederland-Kenia. We begonnen goed met een gewonnen set maar werden helaas in de laatste set nog net ingemaakt. En dat allemaal ondanks onze sterspeler Joekie VF, wat dit keer niet VoetbalFan inhield, maar VolleyFan. Maar ondanks ons verlies was het zoals altijd heel gezellig.
Nadat iedereen weer helemaal fris en fruitig was na de heerlijke koude douche was het alweer etenstijd. Na het eten werden een hoop verschillende spelletjes gespeeld. Maar de avond is pas echt voorbij wanneer we weer met z’n alle minimaal één potje weerwolven hebben gespeeld. Helaas werd ik in de eerste nacht al vermoord, maar zelfs wanneer je gedood bent blijft het leuk aangezien onze verteller (Peter) er altijd een leuk verhaaltje van weet te maken. Kortom: ook vandaag was weer een geslaagde dag. Nu eerst maar lekker slapen en op naar de (helaas) laatste dag van deze hele leuke reis.
Blog 22-07-16 door Christiaan Schürmann
Het begon allemaal op een vroege morgen in Ruiru, de wekker ging om 08:28 om om 08:30 aan het ontbijt te kunnen zitten. Helaas heeft de gehele heren afdeling hierin gefaald behalve Rik en Christiaan R. Er zijn door de andere groepsleden vele pogingen gedaan om mensen uit bed te krijgen, waaronder Liselot ‘s ouderwetse ‘water in het gezicht’ truc. Maar sterke strijders als Peter K gaven zich niet gewonnen en bleven in bed liggen.
Uiteindelijk zijn de mensen die wel uit bed konden komen dan ook gaan ontbijten, dit werd mede mogelijk gemaakt door Jolande, Anna, Karlijn, Renske en Katinka.
Interview 1 met Peter Kaemingk:
C: ‘Peter K, heb je van het ontbijt kunnen genieten?’
P: ‘Het was erg lekker, beetje in mijn bed wat snoepjes gegeten en wat water van Liselot.’
C: ‘Dankjewel’
Na het ontbijt ging iedereen zich klaar maken om te vertrekken naar de High School. Uiteindelijk vertrokken de laatste om 10:03 naar de High School om de laatste on-afgeronde zaken te finishen. Onderweg naar de High School kwam er weer een kort interviewtje met Anna.
Interview 2 met Anna Vos:
C: ‘Heb jij al ingepakt?’
A: ‘Ja, hij ging echt vet snel dicht, ik ben echt trots op mezelf!’
C: ‘Fijn, dankjewel’
Onderweg naar de High School kwam er een hevige discussie tussen Jolande en Peter over werkelijk waar niks. Peter is voorstander van de hardwerkende, vroeg opstaande en laat doorwerkende Chinese cultuur, terwijl Jolande meer voorstander was van de luie Afrikaanse cultuur.
Interview 3 met Jolande Knevel:
C: ‘Wat vind je van de Afrikaanse cultuur?’
J: ‘Heerlijk, Relaxed, alles op zijn tijd en geen stress.’
C: ‘Danku’
Er was wat tijdnood aangezien er om 11 uur de goed voorbereidde musicals van de leerlingen opgevoerd gingen worden, het was dus nog even hard werken. Joekie Gè is bezig met het schilderen van muzieknoten op de muren van het lokaal. Christiaan R is bezig met het rood verven van de deuren samen met Anna en Liselot. Naomi is bezig met het verven van een leuke tekst op de muur. Zoals jullie weten zijn wij hier een muziek lokaal aan het opknappen vandaar de tekst ‘If you’re happy and you know it clap your hands’.
Interview 4 met Liselot Kooij:
C: ‘Wat ben je aan het doen?’
L: ‘Ik ben handen aan het verven.’
C: ‘Waarom?’
L: ‘Omdat we dan onze handafdrukken achter kunnen laten op de muren van het muzieklokaal zodat we echt iets van ‘ons’ achter kunnen laten.’
C: ‘Top’
Er verstrijkt wat tijd en er gebeuren af en toe wat opvallende tafarelen. Bijvoorbeeld dat de kinderen van Ria de bouwkavel aan het terroriseren waren met waterpistolen.
Interview 5 met Katinka Rus:
C: ‘Wat doe je op dit moment?’
K: ‘Ik schilder een kast, maar ik had speciaal mooie kleren aangetrokken voor de musicals, maar dat was dus niet zo slim omdat ik ging verven.
C: ‘Niet zo slim nee haha’.
Roelant mengt zich in het watergevecht met de kinderen hij lijkt aan de winnende hand. Roelant betrekt nu ook Katinka in het gevecht, die zich snel gewonnen geeft en gaat dan weer verder met schilderen. Roelant is ontsnapt en Jolande duikt nu ook op in het gevecht. Ze heeft al snel veel Kills waaronder Christiaan S, Peter K en Joekie Gè. Het hevige gevecht gaat door en er vallen steeds meer slachtoffers.
Interview 6 met Roeland Kooij:
C: ‘Hoeveel Kills heb je ondertussen al gemaakt?’
R: ‘3 doublekills en een K/D van 7/1.
C: ‘Zozo, lekker bezig!’
De oorlog lijkt gesust…
Door naar de orde van de dag, het is inmiddels 10:32 en de musicals beginnen over een klein half uur.
Interview 7 met Anke Dijkstra:
C: ‘Hoe was je verblijf in Ruiru?’
A: ‘Wel prima, ik heb me vermaakt, de ervaring was geweldig en ik heb veel interessante verhalen gehoord van de leerlingen.’
C: ‘Goed om te horen.’
De oorlogsmisdadigers waaronder Joekie Gè worden geëxecuteerd met een waterpistool richting het hoofd, de volgende is Marel en Peter K daarna. Een verassende wending is dat Peter K word gespaard en sluit zich aan bij het Imperium, ook wel de kinderen van Ria genoemd. Er moest natuurlijk wel iemand in de plaats gaan voor Peter, dat werd Rik. Rik het was ons een genoegen zei Peter K. Oorlogsmisdadiger Jolande is op de vlucht gegaan.
Ze waren het bijna vergeten maar Roelant was gevangen genomen en uiteindelijk om tijdstip 10:43 geëxecuteerd door beul Yaro.
Net toen men dacht dat de oorlog voorbij was kwamen de Rebellen met een verassings- aanval. Helaas werd deze aanval afgeslagen en heeft Christiaan R de aanval niet overleeft. Aanval 2 volgde al snel maar ook deze is afgekaatst en Bram heeft de vroege ochtend niet overleeft.
Anke werd gevangen genomen en word ondervraagt. Anke blijft sterk en ontkent alles. Hieruit volgt de executie. Maar belangrijker is dat ze geen geheimen heeft onthult. Beul Yaro: ‘Heb je nog laatste woorden?’ Anke: ‘Nee hoor’.
Sluipschutter Renske B word gevangen genomen terwijl ze net wat aan het drinken was, ze stribbelt hard tegen maar moet het zelde lot ondergaan als vele andere Rebellen. Ook Liselot heeft het niet overleeft. Een verdwaalde kogel raakte verslaglegger Christiaan S in het oog waardoor hij nog maar met een oog kon zien.
Interview 8 met Naomi van der Werf:
C: ‘Hoe vind je dat het muziek lokaal is gelukt uiteindelijk?’
N: ‘Ja wel goed, mooi, super, fantastisch, ik vind het helemaal mooi!’
C: ‘Dat doet mij goed’
Tea Break
In de Tea Break valt het eerste slachtoffer aan de kant van het Imperium, Yaro de beul, hij word omgebracht door een afstandsschot van Jolande.
Interview 9 met Christiaan Roos:
Cs: ‘Wat vind je van de ‘luns’?
Cr: ‘Elke dag het zelfde, beetje matig, maar met Aramat is alles te nassen!’
Cs: ‘Snap ik wel ja’
De musicals zijn begonnen, de eerste ging over het scheppingsverhaal met Adam en Eva en de Ark van Noach. Het was erg leuk om te zien hoe de kinderen hebben geoefend en dan zoiets hebben kunnen neerzetten. De tweede musical ging over Jozef. Dit verhaal was altijd een van mijn favoriet en sprak mij dus ook erg aan. De meeste van onze groep vonden deze ook de leukste van de 3.
De luns, dit was voor ons de eerste keer Ugali. De meningen lagen ver uit elkaar over of ze het nou lekker vonden. Ugali is een deegachtig spul wat eigenlijk nergens naar smaakt.
De 3e musical ging over een jongen met dans talenten en verschillende dans wedstrijden. Deze was ook erg goed geoefend en zo ook uitgevoerd. Na de musicals kwamen er een paar afscheids-speeches van de leraren, Ria en andere personen. Een jongen die vorig keer mee was geweest met deze reis had 50 euro gegeven aan Anna om voor de kinderen frisdrank te kopen. Frisdrank is voor deze kinderen alsof het kerst is dus dat was wel erg bijzonder voor ze.
De Nederlanders werden nog een laatste keer uitgenodigd om een wedstrijd te volleyballen. Nederland tegen Kenia. Het ging erg gelijk op maar de eerste set was voor Team Nederland. De tweede set waren de Kenianen duidelijk beter, maar de laatste set ging weer erg gelijk op. Helaas voor ons hebben wij ons moeten overgeven en de eindstand was dan in sets 2 voor de Kenianen en 1 voor de Nederlanders. Iedereen trok langzaam richting het Guest house en ging zich voorbereiden op het avondeten. Pannenkoeken, mede mogelijk gemaakt door Naomi en Liselot. We zaten weer eens zonder water en daarom ging de afwas niet helemaal volgens plan. Naomi heeft toen de tafel afgeruimd om vervolgens de keuken zo ver mogelijk was schoon te maken.
Iedereen bereid zich voor op het vertrek van morgen vroeg en de koffers worden ingepakt.
Nu is er nog een soort van Afscheidsfeest in het gebouw van de kinderen. Omdat we morgenvroeg vertrekken is iedereen van plan om vroeg te gaan slapen (;.
Bedankt voor uw aandacht.
Zaterdag 23 juli 2016, laatste blog door Liselot Kooij
Het is zover, vandaag vliegen we terug naar Nederland. De meeste mensen hebben het niet gered om de nacht door te halen, maar een paar bikkels hebben hun ogen open gehouden. Om half 5 ’s nachts stond onze Johnson alweer voor de deur om ons te vervoeren naar Nairobi-airport.
Hier en daar hoorde je wat gegrom, wat irritaties maar gek genoeg hebben we elkaar heel gelaten ondanks de ochtendhumeuren en de stress.
Iets later dan de afgesproken tijd zat iedereen dan in de bus, het was dan echt tijd om te gaan.
Vlak voordat we Nairobi airport opreden moesten we de bus uit voor een controle, stelde weinig voor en we konden vlot verder gaan.
Eenmaal aangekomen op Nairobi airport ( 06:00 ) begon de stress, al die koffers weer inchecken en kijken of ze niet te zwaar zijn. Een aantal zaten boven de max van 23 kilo, maar het was net een grammetjes of 30 teveel en daar maakte de jongedame achter de incheckbalie geen probleem van.
Door de douane en snel naar boven, waar we ons even konden settelen voor het laatste halfuurtje. Broodjes en drinken werden besteld en er werd rustig gewacht. Er werd opgemerkt dat er al 2 keer iets werd omgeroepen over de vlucht naar Amsterdam en uiteindelijk kwam er een vrouw ( lichtelijk geïrriteerd .. ) ons halen.
Wij natuurlijk ook geïrriteerd want we hadden de broodjes niet, maar de werknemers achter de balie gingen meteen in sneltreinvaart alles regelen.
En daar gingen we, last minute kon je het wel noemen want pas om 07:50 zaten we dan toch allemaal in het vliegtuig en hij zou om 07:55 vertrekken.
We zochten onze plekken en namen plaats, tijd om naar huis te gaan!
Maar eerst is er tijd om terug te blikken op een geweldige ervaring die wij met z’n allen hebben gehad!
-We kijken terug op de heerlijke rijst met bonen die elke middag voor ons met liefde werd gemaakt, maar dat toch echt na een tijd de bonen met moeite naar binnen gingen of dat ze werden omgewisseld voor een cup-a-soup met brood of noodles.
-De huiswerkuurtjes die we met de kinderen doorbrachten en dat we ons toch een beetje schamen als we lichtelijk moeite hadden met het opnoemen van de 12 apostelen.
–De ontzettend leuke Engelse versprekingen: ‘’ First I smoke my cigarette up ‘’ , ‘’ Do you know the kermis ? ‘’ , ‘’ Keniaanse man: Ey mezungu, i miss you! – Yes mis you me? ‘’
‘’ Maybe you can do it tomorrow or overtomorrow ‘’ En ga zo maar door
-De waardering die de kinderen maar ook de staf liet zien toen ze ons werk zagen, dat geeft zo’n impact als je ziet wat voor ons iets kleins zoveel goeds kan doen bij anderen.
-Dat we op een gegeven moment zo hard hadden gewerkt dat we niet meer wisten wat we moesten doen en dat je iedereen hoorde zeggen ‘’ pole pole ‘’
-De potjes weerwolven, wat zijn we toch fanatiek. Peter maakte er zoals gewoonlijk een prachtig verhaal van als verteller, maar soms toch ook lichtelijk ongemakkelijk als bijvoorbeeld het sletje weer wakker moest worden.
-De outreach die we allemaal hebben gedaan, ik denk dat ik voor iedereen kan zeggen dat ook dit een impact op ons heeft gehad. Verhalen over een vrouw die zomaar 3 kinderen die ze helemaal niet kende van de straat heeft gehaald en al een paar jaar voor de kinderen zorgt.
-Na meerdere keren hebben gedoucht en je handen te hebben gewassen geïrriteerd nog steeds ladingen verf onder je nagels vandaan halen.
-De fantastische safari, ondanks de schreeuwende apen was het een prachtige ervaring om nooit te vergeten.
-De vele gesprekken en het gesmacht naar een lekker stuk biefstuk of een lekker kaassoufflé hoorde er ook vrijwel elke avond bij, maar toch waren we altijd weer blij als de chef-kok van de avond weer een heerlijke maaltijd voor ons had voorbereidt.
Ik kan nog uren doorgaan maar dan ben ik bang dat het nachtwerk wordt, het is nu bijna 12 uur Keniaanse tijd en dus nog een paar uur vol houden voordat we weer op de Nederlandse bodem zijn.
Ik denk dat ik voor iedereen kan spreken dat we deze reis allemaal voor geen goud hadden willen missen en dat we ondanks de irritaties en kleine discussies elkaar nog best wel een beetje lief vinden, we hebben deze reis samen in elkaar gezet en we hebben samen gewerkt. Ik denk dat, dat voor 90% ervoor heeft gezorgd dat deze reis mogelijk was en dat we er iets moois van hebben kunnen maken. Vanavond zullen we al onze ervaringen met onze ouders/vrienden/partners/kinderen delen en met een goed gevoel terug kijken op deze fantastische 2 weken.
Ik ga proberen nog even wat uurtjes slaap in te halen want ik heb vrij weinig geslapen vannacht, ik hoop jullie allemaal te zien morgenochtend in de kerk. Wij zullen er in ieder geval zijn om er een leuke dienst van te maken en om nog meer verhalen te vertellen !